Chica even kritiek en meer

De dag na mijn vorig blogbericht gebeurde waar ik bang voor was. Chica zat sufjes boven op een stok en er zat haar duidelijk iets dwars. Wat later hoorde ik een vreemde plof en trof ik dit windei aan .

Ik was blij dat het vanzelf gekomen was, maar uiteraard niet blij dat er nog eitjes op komst waren.

Drie dagen (i.p.v. 2) na het windei, legde ze dit ei: misvormd en met een broze schaal.

Netjes 2 dagen later, op zaterdagavond, net voor ik ging slapen, legde ze nog een ei. Normaal van vorm, maar ook weer broos. Het schilfertje is bodembedekking.

Op zondagmorgen zag ik wat ontlasting aan haar kontje hangen. Dit heeft ze normaal gesproken nooit. Ik nam een vochtig watje en veegde het zo goed mogelijk schoon. Ik schrok een beetje toen ik het watje zag, het was lichtroze. Aanvankelijk dacht ik dat ze misschien een klein scheurtje/wondje had door te persen. Maar niets kon me voorbereiden op wat ik zag toen ik haar cloaca bekeek. Ik beken: ik kreeg even geen lucht meer .

Dit is een prolaps, een verzakking van de geslachtsorganen door het persen . Met lichte paniek belde ik 5 dierenartsen waarvan er 3 niet opnamen, het was natuurlijk zondag. De dierenarts van wacht kende niets van vogels. En toen ik er eindelijk eentje vond die wel vogels behandelde, zei ze dat dit wel kon wachten tot morgen! Het hoeft geen verdere uitleg dat deze dierenarts het voorgoed heeft verkorven bij mij !!! In de loop van zondag zag ik Chica suffer worden, niet meer eten en ze zat er de hele tijd zelf aan te prutsen. 

Maandag als de bliksem dus naar de vogelkundige arts en ze moest daar blijven om geopereerd te worden. Ik was natuurlijk nog meer in paniek omdat ik bang was dat ze de operatie/narcose niet zou overleven door haar leeftijd en verzwakte toestand . De vogelarts zei immers dat ze verschrikkelijk mager was. Toch vroeg ik of ze ook een implantaat konden plaatsen zodat ze voor 6 à 12 maanden onvruchtbaar werd. Eieren leggen was namelijk levensbedreigend geworden! De vogelarts zou haar ook een vitaminen-injectie geven.

Net op dat moment kreeg ik telefoon of ik 's avonds kon invallen voor mijn collega (terwijl het eigenlijk mijn vrije dag was). Dat kon er ook nog bij...

's Middags heb ik even gebeld en kreeg ik het goede nieuws dat Chica de operatie goed doorstaan had, en dat ze al wakker en actief was, maar nog niet gegeten had. Natuurlijk liep het spreekuur op het werk uit, maar om 19u30 mocht ik toch vertrekken. Ik moest immers voor 20u bij de vogelarts zijn. Oh wat een hel om in het donker te rijden als je niet goed ziet . Ik ben me ervan bewust dat ik een groot risico genomen heb, maar Chica wilde niet eten. 

Toen ik binnenkwam bij de vogelarts, herkende Chica meteen mijn stem en begon ze te roepen vanuit de andere kamer . Ik was zo blij om haar stemmetje te horen! De vogelarts liet me de hechting zien en zei dat ze er woensdagavond al uit moest. Dat vond ik snel, maar ik moest vertrouwen op haar advies. Toen ik Chica thuis uit de transportkooi liet, begon ze meteen alles tegelijk te eten .

Gedurende dinsdagavond zag ik echter dat ze last begon te krijgen, net alsof ze haar ontlasting niet meer kwijt kon . Er hing een beetje aan haar cloaca, maar ik zag haar ook vruchteloos persen. 

Dus woensdagochtend (nog voor het werk) meteen terug naar de vogelarts. Weer met de snugglesafe onder haar transportkooi en een handdoek erover zodat ze geen kou zou vatten. Ik moest Chica vasthouden (in een handdoek gewikkeld want ze beet!) en de vogelarts maakte de hechting los. Vrijwel meteen kwam er een grote hoop ontlasting uit! De arts maakte haar cloaca nog wat schoon en werd daarbij gebeten, tja, ik kan het Chica niet kwalijk nemen, al dat gepruts aan haar lijfje .

De volgende dagen was ze wat stiller dan gewoonlijk en at ze maar met mondjesmaat. Toen ik haar op de weegschaal liet stappen, gaf die maar 104g aan, terwijl ze normaal ca. 125g weegt. Je ziet ook zonder de veertjes opzij te doen, dat haar borstbeentje uitsteekt en haar buik/borst wat ingevallen is. Dat zal nog wat tijd nodig hebben.

Ondertussen slaapt ze weer op 1 pootje i.p.v. 2, heeft ze weer praatjes, hangt ze soms ondersteboven en haar eetlust is weer goed. Wat ben ik toch trots op mijn vogeltje! Ze is sterker dan ik dacht .

Dit filmpje maakte ik de dag voor haar operatie. Ze was er zielig en zocht steun bij mij. En ik was bang dat dit mijn laatste herinnering aan haar zou worden . Gelukkig liep het anders af !

Zo, dit was een hele boterham alleen al over Chica. En dan heb ik nog nieuws over mijn andere diertjes. 

Ook met Snowy ging het even niet zo goed door de rui. Zijn oogje blijft ook tranen, druppels en zalf helpen niet meer. Maar omdat ik zo vaak en dan ook nog 's avonds weg was, was hij helemaal van zijn melk . Het duurde dan ook langer dan gewoonlijk voor ik hem weer op de rails had.

Maar met dit "paasboompje" lukte het .

Hij mocht ook even kennismaken met een nieuwe paashaas .

En zelf paashaasje spelen .

De afgelopen dagen heeft hij heerlijk genoten van het zonnetje op zijn oude botjes .

Sproetje vond de nieuwe paashaas ook bijzonder boeiend .

En hier vond ze dat haar wangen nog niet vol genoeg zaten en komt ze bedelen om meer . Heel even dacht ik dat ze niet door de buis zou passen, want ze past sowieso maar net omdat ze zo groot is. Maar met wat wringen is ze toch boven geraakt .

Dotje mocht ook even kennismaken met mijn paasdecoratie. Ze is echt nergens nog bang voor en begint meteen in alles te bijten. Dus heb ik alles maar snel weggenomen voor er niets meer van overbleef .

Op witloof mag ze wel knabbelen en dat doet ze zo schattig in haar uitkijkhuisje .