Excuses

Mijn excuses aan iedereen die op mail-antwoord van mij zit te wachten. Het zijn bewogen tijden geweest, ik moet mijn oog laten rusten en nu zeker, want ik sukkel met 2 ontstoken ogen. Gelieve dus nog even geduld te hebben, ik ben jullie niet vergeten .

Ook deze keer mag Chica de aftrap geven. Niet te geloven, 15 jaar en ze stopt nog steeds niet met leggen . Vrijdag zag ik dat ze een geknikte staart had, een bult in de buik had, weinig at, maar wel heel fel was als ik voorbij de kooi kwam. Haar ontlasting was echter nog vast en ze was slechts 8 g aangekomen. 

's Nachts om 4u. hoor ik haar naar boven klimmen en ze begon klaaglijke piepgeluidjes te maken. Ik deed mijn zaklamp aan en zag haar persen, ik wist wat er zou komen . Ik stond snel op om het licht aan te doen en toen hoorde ik al een plof achter mij. Het windei was op de bodem van de kooi gevallen en uit elkaar gespat. Ik controleerde eerst haar cloaca en die was gelukkig in orde, oef! Toen ruimde ik vlug het windei op en ik kon nog net op tijd mijn hand terug trekken of de immense ontlasting was op mijn hand terecht gekomen . Die ook maar opgeruimd want het stonk verschrikkelijk! Chica zag er alert uit en begon haar veertjes te poetsen. Dus om 4u20 kon ik weer gaan slapen.

Ik hoop dat er vandaag of morgen niet nog een windei komt. Of dat Chica geen legnood of prolaps krijgt. 

Er is niets dat haar hormonen kan tegenhouden. Toen ze vroeger bij haar vinder buiten woonde, legde ze ook veel eieren en daar zat ze thans in natuurlijke omstandigheden en werd ze nooit geknuffeld.

Ik laat haar nog steeds verder broeden op kunsteitjes. Het is duidelijk dat die haar hormonen niet tegenhouden, maar ze is dan wel rustiger en schreeuwt niet zoveel. Ze masturbeert nog steeds volop .

Snowy was sinds mijn vorige blog zomaar even 40g aangekomen ! Ik kon weer een heerlijk stevig buikje voelen. Helaas blijft er weer niet meer veel van over. Hij verhaart weer veel en hoewel ik hem zo goed mogelijk pluk, kan ik niet voorkomen dat hij zichzelf likt. Hij smakt weer en eet weer minder hooi en andijvie. Wat moet het toch vermoeiend zijn voor mijn lief manneke. Dit verdient hij niet .

Ik weet niet waarom maar hij drinkt ook niet meer uit zijn fles als hij in de kooi zit. En zijn vitamientjes vindt hij ook niet meer zo lekker sinds ik opnieuw de knabbelrol geef. Ik geef ze uiteraard maar enkele minuten. Hij zou ze anders helemaal soldaat maken en plakpoep krijgen .

Hij eet nog altijd heel bezitterig .

Ook Indy had van de week weer buikkrampen. En het valt me op dat dit telkens gebeurt wanneer ze in haar kooi moet blijven. Als ik weg ga, vind ik het veiliger dat ze in de kooi zit. Ze kan soms hevig schrikken en in blinde paniek ergens tegen aan botsen. 

Toen ik vorige keer medicijnen gaf (pijnstilling, darmstimulerend middel, antigasmiddel) voelde ze zich meteen beter. Dat kan natuurlijk niet, zo snel werken die medicijnen niet.

Daarom dacht ik dat het bij haar misschien tussen de oortjes kon zitten. Ik hoorde haar ongemakkelijk liggen in de tunnel, daar gaat ze nooit liggen trouwens. Ik kon haar eruit halen en ze ging ongemakkelijk in haar bedje liggen. Plots gooit ze zich op haar zij alsof ze haar buikje aanbood. En hoewel ik anders nooit aan haar buikje mag komen, liet ze het nu toe dat ik het masseerde! Haar oortjes ontspanden zich, haar ademhaling vertraagde en na enkele minuten ging ze recht zitten om vervolgens mijn hand helemaal af te lebberen uit dankbaarheid .

Wie durft er nu nog beweren dat konijntjes niet slim zijn?

Het laat me nu wel beseffen dat Indy een heel gevoelig konijntje is en dat onze band sterker is dan ik dacht.

Wat een heerlijk buikje .

Sproetje had haar flesje vorige nacht laten vallen. Geen idee hoe dat gebeurd is. 's Morgens vond ik haar terwijl ze heel nerveus rond liep in haar kooi. Steeds weer naar de houder van het flesje en naar de deur. Ik haalde haar er vlug uit, zette haar in de speelbak, viste het flesje op en zag dat er nog een klein beetje water in zat. Ik hield het vlug voor haar mondje en zo heeft ze minutenlang staan drinken.

Schattig hè, net of ik een baby-tje haar flesje geef .

Hoewel Sproet nu "al" 1 jaar en 9 maanden oud is, is ze nog altijd heel speels en actief. Bij Aveve vond ik dit hoekhuisje voor haar. Het is niet gemakkelijk om speelgoed te vinden waarvan de openingen groot genoeg zijn voor een Syrische hamster.

Daarom heb ik het kleinere hoekhuisje (dat ze eerder kreeg) aan Dotje gegeven. Zij vindt alles prima .