Verjaardagsfeest en nostalgie

Afgelopen maandag (18 oktober) was het precies 9 jaar geleden dat Fluffy bij ons is komen wonen. Hoe het begon: een collega van mijn vriend had een nestje Nederlandse hangoordwergen en ik zou er eentje van nemen. Ik wilde een vrouwtje maar hij kon het geslacht niet bepalen. Intussen had ik alle benodigdheden al gekocht: een kooi, voer enz. Wat nu gedaan? 

Dan maar naar de winkel. 9 jaar geleden stond ik oog in oog met 5 konijntjes. 3 wit met zwarte vlekken, 1 bruine en 1 bruine met zwarte oortjes, een zwart snoetje en zwarte pootjes. Ik smolt voor dit lieve wezentje en zij mocht mee naar huis (destijds wist ik niet dat konijnen minstens 1 soortgenoot moesten hebben).

Wat was ze schuchter en bang de eerste dagen. Maar al gauw ontpopte ze zich tot een nieuwsgierige maar oh zo lieve deugniet. Toen was ze nog zo klein als een tegeltje .

In dit filmpje sprong ze voor het eerst op de sofa. (sorry voor de mindere kwaliteit, toen bestonden er nog geen digitale camera's ).

Toen het zomer werd mocht ze ook naar buiten en daar claimde ze meteen een luie stoel. Wat kon ze toen nog hoog springen, dat lukt haar al enkele jaren niet meer .

Op een dag heeft ze me wel flink laten schrikken. Ik keek uit het keukenraam en zag het volgende:

Madam was dus van de stoel op tafel gesprongen ! Voorzichtig liep ik naar haar toe, nam haar van tafel en zorgde sindsdien dat de stoel ver genoeg van de tafel verwijderd stond.

De rest van het verhaal zal vast bekend zijn. Op 3-jarige leeftijd kreeg ze een vriendje en samen zijn ze nog steeds een heel gelukkig koppeltje.
Ze hebben afgelopen maandag dus ook samen haar verjaardagsfeestje gevierd, inclusief feestelijke hoedjes.

Geen enkele verjaardag is compleet zonder cadeautje. Van mijn bestelling bij Karina's dierenwebshop had ik de wilgenbrug nog niet gegeven. Niet zo een groot knaagsucces als het grasbed, hij wordt vooral gebruikt om onder door te lopen, wat natuurlijk ook leuk is. (P.S.: hier zijn hun nageltjes nog lang, eergisteren hebben ze een manicure en pedicure gekregen ).

Op een verjaardagsfeest mag een taartje natuurlijk niet ontbreken. Dit jaar werd het een konijnentaartje op een bedje van andijvie met een groentekransje van boerenkool .

Men neme:

• Een beschuit als hoofd (niet helemaal laten opeten, risico op plakpoep!)
• Witlof als oren
• Halve druiven als ogen
• Een schijfje wortel als neus
• Wortelloof als snorharen
• En appelstukjes als tanden

Het feestvarkentje komt nieuwsgierig snuffelen.

Ook Snowy wil een graantje (lees groente) meepikken.

Na 10 seconden mist het konijntje al een oog en een tand .

Hoewel Snowy niet de jarige was, kon hij zijn geluk niet op na zoveel verrassingen. Mijn energiebommetje liet op zijn aparte manier zien hoe vrolijk hij was.

Tot slot ook nog een berichtje over Chica. Zij nadert het einde van de broedcyclus en is sinds enkele dagen erg ijverig bezig met veertjes poetsen. Ze schenkt niet meer de hele dag aandacht aan haar eieren. Toen het veren schoonmaken begon, zag ik dat de plaats rondom de stuitklier erg donker was. De stuitklier is een onderhuids orgaantje vlak boven de staart van een vogel. Daar wordt vet geproduceerd dat vogels dmv poetsen over hun verenkleed verspreiden om het waterdicht te maken. Nu Chica ouder wordt, beginnen er meer dingen te verschijnen die ik nooit eerder opmerkte . Ik weet niet goed wat er aan de hand is. Is de klier ontstoken of gewoon overactief? Ik ruik alleszins niets en haar gedrag, eetlust, gewicht en ontlasting blijven ook normaal. Even in de gaten houden. Misschien is dit ook weer iets dat ontregeld is door ouderdom.