Nieuwe update over Fluffy

Het is enkele dagen stil geweest omdat ik zelf niet wist wat ik moest denken. En ook omdat ik een dipje zat, ik zag het even niet meer zitten.

Woensdag bracht ik de dierenarts op de hoogte van Fluffy's onveranderde toestand en ze zei dat er toch nog een steentje of iets anders kon zitten dat niet zichtbaar was op foto of echo. Ze vroeg zich af hoe lang we dit probleem nog wilden aankijken zonder in te grijpen (lees: een operatie). Dan slaat bij mij de paniek toe natuurlijk. Een konijn van die leeftijd opereren is een groot risico en eigenlijk weet niemand wat er precies mis is.

Nee, dat laat ik niet toe, ik heb Eurologist tabletten besteld die het gruis en stenen kleiner dan 1 cm zouden weghalen. In het verleden heb ik haar hiermee ook al eens succesvol behandeld. Hopelijk steken de tabletten maandag in de bus zodat ik snel kan beginnen.

Ondertussen ben ik gestart met Rescue Remedy om verschillende redenen. Enerzijds helpt het hopelijk haar gerust te stellen want ook zij lijkt te panikeren als ze bloed ziet. Ze begint het op te likken en dat wil ik niet, lijkt me niet hygiënisch. Aandacht geven op zo een moment is niet ideaal, dat weet ik maar ik heb geen andere keuze dan het meteen op te ruimen.

Anderzijds hoop ik dat de gemoederen bedaren tussen haar en Snowy want sinds gisteren is het glashelder: ik vermoedde al dat er een rangordeconflict was maar nu kreeg ik de bevestiging. Niet alleen ik zag het, ook mijn vriend viel het op en dat wil wat zeggen. Hij houdt ook wel van de dieren maar is er niet zo intensief mee bezig als ik.

We zagen het allebei: Snowy duwde zijn kopje onder haar in, zij weigert te likken en duwt haar kop onder hem in waarop hij wel likt. Vroeger likte ze hem thans regelmatig maar nu geeft ze geen duimbreed toe. Heel af en toe krijgt hij enkele likjes en daar moet hij het dan maar mee stellen. Hij probeert al enkele jaren ranghogere te worden maar oud of niet: Fluffy is nog niet van plan haar positie op te geven. En hoewel ik stress wil vermijden, mag ik niet tussenbeide komen. Dus ik hoop dat ze het vlug zullen 'uitvechten'. (Gelukkig komen er nooit echte gevechten aan te pas ).

Ze liggen ook vaak apart maar zo een tijdelijke time out is zeker niet slecht.

Ik vermoed dus dat het een combinatie is van gruis en stress. Op deze pagina kun je lezen dat dit een mogelijke oorzaak van blaasproblemen kan zijn: http://www.huisdierendokter.nl/inurinewegen.html 

(onder "Ontstaan van blaasgruis en blaasstenen", 2de alinea).

De dierenarts heeft het trouwens al eerder in haar praktijk gezien maar dan vooral van mannetjes die uit pure seksuele drift bloed plassen. Geen gewone rode urine, nee, echt bloed. Bij Fluffy is het geen seksuele maar territoriumdrift. De problemen zijn begonnen sinds ze beiden buiten zijn gaan spelen.

Sinds woensdag begon ik me ernstige zorgen te maken: zowel de baytril als de metacam lijken niets te helpen (tegen het bloeden alleszins). Bovendien vond ik die dag weer wat sliertjes slijm/bloed en... Fluffy begon haar eetlust te verliezen. We moesten alles naar haar brengen en dan ging het er nog maar met mondjesmaat in. Ze weigerde de Science Selective brokken, zowel de gewone als de mature. Enkel Cuni Re-balance (dat ik gewoonlijk meng met SSS) ging er wèl goed in dus geef ik de laatste dagen alleen dat voer nog. Het is niet zo vezelrijk als de andere brokken maar hooi en groenten wil ze gelukkig wel nog goed eten. 

Ik weet niet of het eetlustverlies aan de ziekte of de antibiotica te wijten was. Vrijdag heb ik voor de laatste keer baytril gegeven en vandaag is haar eetlust al beter. Toeval? Metacam ga ik nog enige tijd doorgeven maar wel de halve dosering en zo afbouwen.

Mijn vriendin heeft haar ook een reiki behandeling op afstand gegeven gisterenavond (waarvoor dank!), in de hoop dat alle kleine beetjes zullen helpen.

Ze stormde van de week op haar groenten af, vandaag heeft ze ook weer al haar brokken en kruiden opgegeten, prima dus. De voorbije dagen bleef er altijd wel wat liggen.

En gisterenavond wilde ze blijkbaar net plassen toen ik haar kooi aan het verschonen was. Dus plaste ze op het tapijt: een mooie gewone plas overigens. Vanmorgen zag ik dan weer wel bloed maar naarmate de dag vordert worden haar plassen normaler.

Ze lijkt 's morgens 'opstartproblemen' te hebben. Dan is ze bijlange niet zo speels als 's avonds. Geen idee wat de oorzaak is: de hele nacht alleen zijn, beperkte ruimte, ...?

Sinds gisteren wil ze ook niet meer in of uit een kooi springen. Zelfs niet die van Snowy die een stuk lager is dan de hare. Ik moet dus goed op haar lichaamstaal letten om te kijken wanneer ik haar moet optillen. Wellicht leer ik haar een foute gewoonte aan op deze manier maar nood breekt wet. Een zieke mag verwend worden .

In 2005 - toen ze net hetzelfde gezondheidsprobleem had - heeft ze haar poot verstuikt door haar onzekerheid. Uiteraard wil ik dit nu graag voorkomen. Pijn heeft ze alleszins niet, dat kan ik opmaken uit haar slaaphoudingen en ander gedrag. Het niet meer willen springen heeft puur met onzekerheid te maken en ik hoop dus dat Rescue Remedy ook hier een oplossing zal bieden. Fluffy is altijd al een onzeker konijn geweest dat continu bevestiging nodig heeft en dat zal nooit veranderen.

We blijven dus gewoon doorgaan en ik hoop met heel mijn hart dat dit vlug beter wordt. Niet zoals in 2005, toen ze meer dan een half jaar heeft gesukkeld.

Tot slot nog even een dankwoordje aan alle mensen voor de lieve mails, brandende kaarsjes enz.: bedankt!

Om echt af te sluiten: enkele foto's van een ontspannen Fluffy, je kan moeilijk zeggen dat dit een konijn met pijn is .