De laatste dagen leek er snelle beterschap te zijn, er was geen druppel bloed meer te bespeuren en haar gedrag was bijna als vanouds. Over haar eetlust mocht ik ook niet klagen. Gisteren heeft ze geen Metacam gehad omdat ik er al 5 dagen mee bezig was. Volgens beide dierenartsen was dit voldoende. Toch hield ik haar in de gaten, je weet immers maar nooit.
Gisterenavond vond ik een plas met wat bezinksel op de handdoek, minder dan ik enkele weken geleden vond maar ik vond het toch verontrustend.
En dan zie ik vanmorgen weer een plas met bijna puur bloed in de kooi liggen 
.
.
Ik begrijp niet wat er mis is met mijn lieve meid, het is geen ontsteking dus in principe geef ik de antibiotica voor niets. Ze reageert blijkbaar wel goed op ontstekingsremmer/pijnstiller.
Toevallig had ik haar gisteren even buiten gezet maar ze liep meteen weer binnen, heeft dit weer voor spanning gezorgd? Ik heb alleen maar het beste met haar voor, het zonnetje is goed voor haar maar voorlopig zal ik haar maar nergens meer toe dwingen, behalve medicijnen dan.
Ik weet even niet meer wat ik nog moet doen, ben maar opnieuw begonnen met Metacam. Is dit probleem net als vorige keer weer psychisch? Wat is dan in hemelsnaam de oorzaak? Volgens mijn dierenarts kon het een adertje zijn wat van tijd tot tijd openspringt door spanning. Maar waar komt de spanning dan vandaan? Alles gaat prima tussen haar en Snowy, ze zijn weer veel samen.
Ik kan alleen maar hopen dat dit vlug overgaat, wat haat ik het om me zo machteloos te voelen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten