De Sint op bezoek

Vol verwachting hebben de kleintjes hun schoentje gezet... Zouden ze braaf geweest zijn dit jaar?

Tuurlijk wel . De Sint bracht lekkere knaagstaafjes mee. Die ik natuurlijk slechts enkele minuten geef .

Hij had ook nog een gezonde snack bij: een wilgenmandje gevuld met lekker hooi, kruiden en bloemen.

Snowy is thans vrij ziekjes deze week . Hij is ineens weer beginnen te ruien, maar Indy en Chica ook. Hij heeft dan zijn bekende probleem met zijn mondje en vrijdag heb ik hem even moeten dwangvoeren. Ik blijf maar haren uit hem halen en de kleefroller neemt er daarna ook nog heel wat mee.
Hij eet wel weer behoorlijk, maar nog altijd niet zoals zou moeten. En hij is al zo mager .

Hier moest hij in zijn kooi omdat ik weg moest en hij genoot van het zonnetje . Je ziet dat het zwarte lijntje bijna verdwenen is door zijn continu traanoogje.

Afgelopen vrijdag was mijn ex-collega nog op bezoek en we hadden het over de witte haartjes in Indy's nekje. Ze heeft namelijk overal nieuwe vacht gekregen behalve daar. Ik had al een vermoeden dat dit zou gebeuren, maar wilde de grote rui afwachten. En nu lijkt het duidelijk te zijn dat de haarzakjes en het pigment voorgoed beschadigd zijn door de huidmijt die ze had toen ik haar adopteerde. Mijn collega zei dat paarden die een wonde hebben door bv. het zadel ook witte haren krijgen op die plek.

Vind ik helemaal niet erg hoor, het maakt haar alleen nog maar meer bijzonder .

Ligt ze er niet heerlijk bij zo ?

Vorige week glipt ze ineens naast me door naar buiten! Dat was niet de bedoeling want zo warm is het nu ook weer niet én ik had alle grasmatten al opgeruimd. De blik in haar ogen toen ze een kaal terras zag ... Ze stond als versteend op de deurmat!

Ik ben in zeven haasten vlug wat andere matten gaan halen, wat speelgoed neergelegd en madam heeft zich een kwartiertje geamuseerd. Toen vond ze het zelf welletjes .

Voor je je afvraagt of de Sint Chica vergeten is... nee hoor . Maar zoals te verwachten viel, was ze in het begin bang van het schommeltje en houdt ze het goed in de gaten.

's Avonds durfde ze er toch naast slapen, maar verder doet ze er (nog?) niets mee.

Toch maak ik me zorgen om haar hormonen. Het implantaat zou nog tot eind januari moeten werken en ze begint steeds meer te masturberen en scharrelen. Ik kan alleen maar afwachten...